วอร์เรน Buffetts ลับการป้องกันโดยการศึกษาใหม่ คือความสำเร็จของ Warren Buffett เป็นนักลงทุนที่ผลของโชคหรือทักษะหรือไม่ ไฮไลท์เรื่องราว เป็นโชคดีประสบความสำเร็จ Buffetts หรือทักษะ? ประสิทธิภาพ Buffetts สามารถอธิบายได้ส่วนใหญ่มาจากการเปิดรับค่าความเสี่ยงต่ำและปัจจัยที่มีคุณภาพ ทักษะ Buffetts เป็นส่วนใหญ่ในการเลือกหุ้น คือความสำเร็จของ Warren Buffett เป็นนักลงทุนที่ผลของโชคหรือทักษะหรือไม่ นั่นเป็นคำถามที่สองนักวิเคราะห์ที่ AQR บริหารเงินทุนแห่งหนึ่งของโลกที่ใหญ่ที่สุดและทันสมัยที่สุดกองทุนป้องกันความเสี่ยงและอาจารย์ที่มหาวิทยาลัยนิวยอร์กร่วมที่จะตอบทันทีและสำหรับทั้งหมด คำตอบของพวกเขา ไม่เพียง แต่เป็นของ Berkshire Hathaway (NYSE: BRK-A) (NYSE: BRK-B) ประสิทธิภาพพิเศษกว่าปีผลของสกิลของบัฟเฟต แต่ก็ยังสามารถทำซ้ำโดยนักลงทุนธรรมดา ต้นกำเนิดของการอภิปรายที่คลาสสิก ต้องมีความชัดเจนนี้เป็นคำถามเดิมย้อนหลังไปอย่างน้อยปี 1984 เมื่อบัฟเฟยืดออกไปกับไมเคิลเซ่นนักเศรษฐศาสตร์ที่น่าอับอาย 1984 การประชุมโคลัมเบียโรงเรียนธุรกิจอนุสรณ์ครบรอบ 50 ปีของเบนจามินเกรแฮมและเดวิดด็อดสถานที่สำคัญหนังสือเล่มนี้วิเคราะห์หลักทรัพย์ เซ่นสานุศิษย์ของโรงเรียนที่มีประสิทธิภาพ-ตลาดซึ่งถือได้ว่าไม่มีกำไรจะได้รับจากระบบการวิเคราะห์ข้อมูลสาธารณะเกี่ยวกับหุ้นแย้งว่าความสำเร็จของบัฟเฟตได้ไม่เกินโชค "ถ้าฉันสำรวจภาคสนามของนักวิเคราะห์ที่ไม่มีความสามารถพิเศษทุกคนกำลังทำอะไร แต่พลิกเหรียญที่ผมคาดหวังที่จะเห็นบางส่วนที่ได้โยนสองหัวในแถวและแม้กระทั่งบางคนที่ได้โยน 10 หัวแถว" เซ่นเหตุผล บัฟเฟตโต้ของ? เกิดอะไรขึ้นถ้าทุกคนที่นักวิเคราะห์พลิกหัวเวลาหลังจากเวลาที่มาจากโรงเรียนเดียวกันของความคิด - คือเกรแฮมและโรงเรียนด็อดของการลงทุนมูลค่า? อาจจะมีบางสิ่งบางอย่างมากขึ้นเพื่อผลกว่าโอกาสสุ่มเพียง? เห็นได้ชัดว่าในใจของบัฟเฟคำตอบคือ "ใช่". นี้จะต้องมีการทำเครื่องหมายในตอนท้ายของการอภิปรายใช่มั้ย? ไม่ได้ใกล้เคียง. แม้จะมีผลการดำเนินงานที่น่าเชื่อถือของบัฟเฟคำถามนี้ได้อ้อยอิ่งอยู่ในใจของนักลงทุนและนักวิเคราะห์ของการหลีกเลี่ยงเพราะของหลักฐานทางสถิติหินแข็งวิธีการอย่างใดอย่างหนึ่ง จนถึงขณะนี้ที่ เปิดเผยอัลฟาของบัฟเฟต ในกระดาษที่ผ่านมาในหัวข้อที่เหมาะสมบัฟเฟตของอัลฟา (ลิงค์เปิด PDF), Andrea Frazzini และเดวิด Kabiller จาก AQR บริหารเงินทุนและ Lasse Pedersen จากมหาวิทยาลัยนิวยอร์กเรียกร้องให้มีการแก้ไขปริศนา (เน้นเพิ่ม): เราแสดงให้เห็นว่าผลงานของบัฟเฟตสามารถอธิบายได้ส่วนใหญ่มาจากค่าความเสี่ยง, ความเสี่ยงต่ำและปัจจัยที่มีคุณภาพ การค้นพบนี้มีความสอดคล้องกับความคิดที่ว่านักลงทุนจากเกรแฮมและ Doddsville ปฏิบัติตามกลยุทธ์ที่คล้ายกันเพื่อให้บรรลุผลที่คล้ายกันและไม่สอดคล้องกับหุ้นที่ถูกเลือกขึ้นอยู่กับการพลิกเหรียญ ดังนั้นความสำเร็จของบัฟเฟตดูเหมือนจะไม่โชค หลังจากการวิเคราะห์จักรวาลของหุ้นที่ซื้อขายหุ้นในตลาดหลักทรัพย์อย่างน้อย 30 ปีระหว่าง 1926 และ 2011 ผู้เขียนได้ข้อสรุปว่า Berkshire Hathaway ภายใต้การดูแลของบัฟเฟตมีอัตราส่วนชาร์ปสูงสุด (ซึ่งมาตรการประสิทธิภาพความเสี่ยงที่ปรับ) ของพวกเขาทั้งหมด บนนี้ผู้เขียนพบว่าบัฟเฟตมีอัตราส่วนชาร์ปสูงกว่า "ทั้งหมดของสหรัฐฯกองทุนรวมที่ได้รับรอบนานกว่า 30 ปี." ผู้เขียนยังพบว่ากลยุทธ์ของบัฟเฟตตรงไปตรงมาและ implementable โดยนักลงทุนเฉลี่ย - ทั้งที่โดยวิธีการที่เขาอ้างเสมอ มีการโต้แย้งเช่นว่าประสบความสำเร็จ Berkshire Hathaway ของลำต้นเพิ่มเติมจากความสามารถในการซื้อ บริษัท เอกชนรวมเมื่อเทียบกับการเลือกบัฟเฟตของหุ้นแต่ละซื้อขายหุ้นในตลาดหลักทรัพย์ นี้ก็ไม่เป็นความจริงจะบอกว่าศึกษาของผู้เขียน "เราพบว่า บริษัท ทั้งภาครัฐและเอกชนนำไปสู่การปฏิบัติงานของบัฟเฟต แต่ผลงานของภาครัฐดำเนินการที่ดีที่สุดที่แสดงให้เห็นว่าทักษะของบัฟเฟตเป็นส่วนใหญ่ในการเลือกหุ้น." นอกเหนือจากนี้ผู้เขียน ferreted ออกตัวแปรที่แม่นยำที่นำไปสู่ความสำเร็จของบัฟเฟตในการเลือกหุ้น วิธีบัฟเฟตไม่เลือกหุ้นที่จะบรรลุกระแสผลตอบแทนที่น่าสนใจที่สามารถ leveraged? เราระบุคุณสมบัติทั่วไปหลายผลงานของเขา: เขาซื้อหุ้นที่มีความปลอดภัย (มีเบต้าต่ำและความผันผวนต่ำ), ราคาถูก (หุ้นมูลค่าที่มีอัตราส่วนราคาต่อหนังสือต่ำ) และมีคุณภาพสูง (หมายถึงหุ้นที่มีผลกำไรที่มีเสถียรภาพ , การเจริญเติบโตและมีอัตราส่วนการจ่ายเงินสูง) นี้ไม่ยืนขึ้นภายใต้การตรวจสอบ? การทดสอบนี้ผมก็กลับและมองไปที่เหตุผลที่อยู่เบื้องหลัง Berkshire Hathaway ตอนนี้ที่ใหญ่ที่สุดของประชาชนถือครอง: เวลส์ฟาร์โก (WFC) "โดยทั่วไปบัฟเฟตไม่ชอบธนาคาร" อธิบาย Roger Lowenstein ในชีวประวัติของบัฟเฟต "แต่เขาได้รับการ pining สำหรับธนาคารสำหรับปีนี้. เวลส์ฟาร์โกมีแฟรนไชส์ที่แข็งแกร่งในรัฐแคลิฟอร์เนียและเป็นหนึ่งในผลกำไรสูงสุดของธนาคารขนาดใหญ่ในประเทศใด ๆ ." แต่มันไม่ได้จนกว่า 1990 ปีที่เลวร้ายที่สุดเพียงหนึ่งเดียวสำหรับธนาคารตั้งแต่วิกฤตของปี 1930 ที่เวลส์ฟาร์โกกลายเป็นราคาถูกพอสำหรับ Berkshire Hathaway ที่จะต้องพิจารณาการเป็นเจ้าของมากกว่าตำแหน่งขอบค่อนข้างมันได้จับจองปีที่ผ่านมา ขณะที่บัฟเฟตได้อธิบายไว้ในจดหมายถึงผู้ถือหุ้นในเวลา: การซื้อสินค้าของเราเวลส์ฟาร์โกในปี 1990 ได้รับการช่วยเหลือจากตลาดที่วุ่นวายในหุ้นธนาคาร ความระส่ำระสายที่เหมาะสม: เดือนโดยการตัดสินใจที่โง่เขลาของเงินกู้ครั้งเดียวที่ดีถือธนาคารถูกวางบนจอแสดงผลที่สาธารณะ ในฐานะที่เป็นหนึ่งในการสูญเสียมากหลังจากที่อื่นถูกเปิดเผย - มักจะอยู่บนส้นเท้าของการรับรองการบริหารจัดการที่ทั้งหมดได้ดี - นักลงทุนเข้าใจได้ข้อสรุปว่าตัวเลขของธนาคารไม่ได้ที่จะเชื่อถือได้ ได้รับความช่วยเหลือโดยเที่ยวบินของพวกเขาจากหุ้นธนาคารที่เราซื้อ 10% ที่น่าสนใจของเราในเวลส์ฟาร์โกสำหรับ $ 290,000,000 น้อยกว่าห้าครั้งกำไรหลังหักภาษีและน้อยกว่าสามครั้งกำไรก่อนหักภาษี จุดที่เป็นอยู่ทั้งสามของตัวแปรที่ระบุอยู่ในปัจจุบัน ในขณะที่อุตสาหกรรมที่อยู่ในความสับสนวุ่นวายเวลส์ฟาร์โกมีความปลอดภัย บัฟเฟตที่คาดว่าสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุดกรณีสำหรับธนาคารเป็นงานที่คุ้มทุนในปีต่อไป มันเป็นราคาถูกเป็นหุ้นของ บริษัท ได้ลดลง 50% นับตั้งแต่ต้นปี 1990 และมันก็เป็นที่มีคุณภาพสูง ขณะที่บัฟเฟตตั้งข้อสังเกตในเวลานั้น "ด้วยเวลส์ฟาร์โกที่เราคิดว่าเราได้รับผู้จัดการดีที่สุดในธุรกิจคาร์ลไรชาดต์และพอล Hazen." ดังนั้นสิ่งที่คุณสามารถเป็นนักลงทุนรายย่อยใช้เวลาห่างจากนี้หรือไม่? ฉันต้องการที่จะชัดเจนเกี่ยวกับผลกระทบของการศึกษาครั้งนี้ - หรือค่อนข้างข้อความที่คุณควรจะออกไปจากมัน มากกว่าที่ผมได้เรียนรู้เกี่ยวกับการลงทุนมากขึ้นก็กลายเป็นที่ชัดเจนว่าคนที่ล้มเหลวในการเป็นเพราะการขาดความอดทนและความตั้งใจที่ไม่มีเหตุผลที่จะใช้ใบปลิวระยะสั้นในหุ้นเก็งกำไร ขณะที่การศึกษานี้แสดงให้เห็น แต่นี้เป็นขั้วตรงข้ามของสิ่งที่ทำ Warren Buffett เพื่อให้อุดมสมบูรณ์และประสบความสำเร็จ เขาซื้อธุรกิจโดยสุจริตสำหรับระยะยาวและเขารอที่จะทำเช่นนั้นจนกว่าพวกเขากำลังซื้อขายส่วนลดขนาดใหญ่พอที่จะมีคุณค่าทางประวัติศาสตร์ มันไม่ได้ใช้ความสามารถพิเศษที่จะทำเช่นนี้ คุณสามารถทำมันได้เป็นอย่างดี สิ่งที่จะมีความอดทนมีวินัยและระยะเวลาในระยะยาว คนโง่ Motley เป็นพันธมิตรที่ประเทศสหรัฐอเมริกาในวันนี้นำเสนอเนื้อหาข่าวการเงินการวิเคราะห์และความเห็นที่ออกแบบมาเพื่อช่วยให้ผู้คนใช้การควบคุมของชีวิตการเงินของพวกเขา เนื้อหาที่ผลิตเป็นอิสระจาก USA TODAY